Cuba

Voordat ik begin over Cuba even een tip voor iedereen die ooit van plan is om te reizen: Ga nooit voor consulten/vaccinaties naar de GGD in Utrecht. Je wordt hier slecht behandeld en genaaid waar je bij staat. Alle mogelijke (en te dure) vaccinaties zien zij als hoognodig en voor vragen staan zij niet open. Daarnaast is het personeel bot, arrogant en lijkt geen zak om je te geven. Mensen die een goed consult willen en hierna alleen nog maar meer zin in hun reis hebben kunnen terecht bij het vaccinatiecentrum in Den Bosch. Enthousiaste mensen, eerlijke prijs en duidelijke informatie. Zo dat was dat.

Cuba.

Het doel van een wereldreis is voor een groot deel het ontdekken van al dat wat nieuw voor je is. Om een reis te starten kan je dus het beste beginnen in een land dat totaal anders is dan wat voor jou gebruikelijk is en waar je je direct aan de andere kant van de wereld voelt. Cuba is zo'n land. Naast de warme zon, het ik-ben-50-jaar-terug-in-de-tijd gevoel en het feit dat je hier met alleen Engels vrijwel onmogelijk iets voor elkaar kan krijgen, waan je je hier in een soort gigantische filmset. De groene natuur, de diversiteit aan mensen, de kleurrijke steden en de prachtige oldtimer auto's maken Cuba een waar paradijs.

Route/samenvatting
Onze reis startte in Varadero, een plaats verpest door massatoerisme (lees: veel grote all-in resorts) en wat kan worden gezien als het Cancun van Cuba. Voor ons dus reden genoeg om vanaf het vliegveld snel naar een nabijgelegen stad te vertrekken, Matanzas. In Matanzas kwamen wij in aanraking met de mogelijkheden om te overnachten; een hotel of een casa particular. Aangezien de eerste optie buiten ons budget viel, bleef de casa particular over. Dit zijn door de overheid goedgekeurde gasthuizen die zo'n twee tot drie kamers ter beschikking hebben. Via deze manier ben je als reiziger dicht bij de bevolking betrokken, wat het verblijf in een casa erg interessant maakt. Na Matanzas vertrokken wij per taxi collectivo naar Santa Clara, voor de Cubanen bekend als de stad van El Che. De roem van Che Guevara is in de stad duidelijk aanwezig, naast dat het grootste monument net buiten de stad staat, zijn door de gehele stad tal van posters en graffitiwerken aanwezig. In Santa Clara namen wij de Viazul bus naar Trinidad, wauw, wat een plaats! De lonely planet beschrijft deze stad als een waar de tijd sinds 1850 heeft stilgestaan en niets lijkt minder waar. Trinidad is een rustig en kleurrijk stadje waar de inwoners enkel bezig lijken te zijn met hoe zij het meest kunnen genieten en niks doen. De stad is zo mooi, je zou willen dat je je ogen nog veel verder open zou kunnen doen en alles tegelijk in je op kon nemen. In een park kwamen wij in aanraking met een groep gasten die met wat gitaren heerlijke muziek maakten. Wij deelden onze kokosnoot met hen en zij de rum met ons, een onvergetelijke avond begon. Op het hoogtepunt zaten wij midden in Trinidad op het dak van een huis kreeft te eten tijdens zonsondergang onder het genot van een privé band, ik zeg dikke prima! Na een aantal dagen Trinidad vertrokken wij naar Cienfuegos. Deze stad had ons met uitzondering van een stel mooie Franse gebouwen niet veel te bieden. Helaas moesten we hier wel een aantal dagen blijven doordat Lisa ziek werd. Fijn dat de vruchtensap van het ontbijt aangelengd was met kraanwater, bedankt hostes. Goed, na een paar dagen weer op volle kracht dus door naar de volgende bestemming, Havana. Hier bleven we maar een nachtje, omdat we de volgende dag door zouden gaan naar Vinales. De eerste indruk van Havana was leuk, maar zoals bijna alle hoofdsteden in de wereld, minder boeiend dan je verwacht had. Druk, duur(der) en veel mensen die wat van je willen. Vinales is een plek die veel beter voldeed aan onze wensen. Wauw, wat is dit een heerlijk dorpje. Maarliefst negen dagen lang verbleven wij in ons eigen huisje met tuin, midden in de natuur en tussen de beesten. We liepen wat mooie hikes, aten heerlijke maaltijden bij de mensen thuis en leerde fantastische mensen kennen. Onze laatste 2 dagen Cuba verbleven wij in Havana. Havana is een mooie stad, maar zoals eerder beschreven, niet helemaal ons ding. Wel grappig om het verschil te zien met waar de toeristen komen (die met een tourguide en een bus) en waar de mensen leven. Wanneer je het toeristengebied in komt is het alsof je een nepdecor binnen loopt waar alles gefaked wordt en alles geld kost. Het 'echte' leven in Havana is te voelen in het downtown gebied, waar je nog een kamer mag delen met kakkerlakken en schreeuwende mensen op straat.

Activiteiten en bezienswaardigheden
Cuba bezit tal van prachtige stranden, heeft diverse natuurreservaten en een handje vol coole dieren zoals de Cubaanse krokodil, flamingo's, wat bijzondere vogels en ja, de kleinste kikker ter wereld. Dit is echter niet de reden waarom wij naar Cuba zijn gegaan. Voor ons is de mooiste activiteit in Cuba simpelweg het lopen door de steden en genieten van het alledaagse leven. In Cuba lijkt de tijd echt stil te hebben gestaan. Alles gaat hier heel relaxt, de mensen maken een praatje met elkaar, glimlachen en lijken iedere dag iets te vieren. Stress, drukte, je online status en andere antisociale 1e-wereldproblemen komen hier niet voor. Het genieten van de 'Cuban way of life' alleen al maakt Cuba reden genoeg om te komen. Het gebied rondom Vinales was voor ons veruit het mooiste gebied wat betreft natuur. Grote valleien omringd door steile leistene bergen met daartussen diverse plantages en een handje vol cowboys op paarden. Zie je het al voor je?

Bevolking
De bevolking in Cuba is bijzonder. Voor vrijwel ieder land valt een gemiddeld uitziend persoon te stellen, voor de Cubanen is dit zeker niet het geval. De Cubanen bestaan uit Hispanics, Creolen, Europeanen, een paar Chinezen en alle creaties die daar uit voort kunnen komen. Hiernaast is de aankleding zeer divers, van oude leatherfaced mannetjes met simpele versleten kleding tot gespierde, geëpileerde en strak gestijlde Jersey Shore guido's. De Cubanen zijn zeer vriendelijk, houden van een praatje (ook al spreek je geen Spaans en zij geen Engels) en zijn heel erg relaxt. Het is duidelijk merkbaar dat het socialisme er voor heeft gezorgd dat de stresspandemie Cuba nooit heeft bereikt. Familie is voor de Cubanen het belangrijkste en dat is duidelijk merkbaar. Een uurtje in de woonkamer van een casa en je ziet een oom langskomen om een schroevendraaier te lenen, een nichtje langskomen om een praatje te maken, een zoon met een aantal vrienden starten spontaan een feestje in de woonkamer, de buurvrouw komt even buurten, een neef komt spontaan eten koken en ga zo maar verder. En niet onbelangrijk in Cuba; alles onder het genot van rum, heel veel rum.

Budget
Cuba kent twee verschillende valuta's; de peso convertible (cuc) en de peso national (cup). De Cubanen gebruiken voornamelijk de cup, terwijl de toeristen betalen met de cuc die 24 keer zo veel waard is. Alle luxemiddelen (overheidsinstellingen) zoals de casa's, barretjes, busritten en restaurantjes worden betaald met de cuc en kunnen redelijk prijzig zijn (20cuc voor een kamer, 15cuc voor een maaltijd in een restaurant). Overige handeltjes die door de Cubanen gerund worden en waar met de cup betaald wordt, kunnen daarentegen spotgoedkoop zijn; 0.04eu voor een limonade en 0.28eu voor een Cubaanse pizza. Overnachtingen in een casa particular zijn goed te betalen, zeker als je een 'illegale' casa kan vinden waar geen comissie wordt betaald aan de overheid, dat scheelt zeker de helft (10cuc per kamer, ong 8eu). Ook maaltijden in casa's zijn perfect, voor een paar cuc wordt er uitgebreid voor je gekookt en dit is van zeer goede kwaliteit. In Cuba verdienen de werkende ongeveer allemaal hetzelfde, ongeacht wat voor werk zij uitvoeren. Een baan als kassaboncontroleur bij de uitgang van en supermarkt verdient rond de 16cuc (13eu) per maand en en arts ontvangt ongeveer het dubbele. In Santa Clara spraken wij een arts die nu werkzaam was als tourguide van een sigarenfabriek. Dit werk deed hij omdat er als guide meer te verdienen is door de fooi die hij ontvangt. De Cubanen verdienen over het algemeen dus weinig geld, wat het leven voor ons als reizigers erg goedkoop maakt. Dit is echter alleen zo als je op de juiste plekken je geld uitgeeft, luxe producten en voorzieningen van de overheid kunnen je snel door je backpackersbudget jagen.

Gevaar en criminaliteit
Ook al laat het straatbeeld soms overkomen alsof Cuba een onveilige plek is door alle tralies voor de ramen en deuren, is dit naar onze mening absoluut niet het geval. Doordat er door het socialistische stelsel amper verschil is tussen rijk en arm, lijkt er in Cuba weinig criminaliteit te zijn. Ook voor toeristen is Cuba een veilig land. Wij werden wel een aantal keer gewaarschuwd om 's avonds niet te ver van het centrum te gaan, waar wij ons aan hebben gehouden. Of er dan daadwerkelijk meer problemen zijn weten wij niet. Wij hebben zelf in ieder geval niets van agressie of gevaar meegemaakt, in tegendeel. Enkel soms wat last van zeer gemotiveerde hustlers en hier en daar een bedelaar, maar dit was nooit vervelend.

Hoogtepunt
Absoluut het verblijven in een casa particular. Door bij de mensen thuis te leven voel je de andere cultuur en ben je vrijwel direct een nieuw lid van de familie. Vooral in Trinidad was deze ervaring geweldig. Wij verbleven voor een klein bedrag in een casa en vanaf het eerste moment werden wij overal bij betrokken. Er werd voor ons gekookt, de gehele familie sprak continu met ons, de salsa werd gedanst en we zaten nooit zonder een (veel te sterk) glas rum. Ook de casa in Vinales was super, een eigen huisje op het terrein van een hele lieve familie. De hostes woont daar met haar man, een zoon, een pasgeboren meisje, haar oma en opa, haar stiefvader, een stel kippen, wat backpackers en alles gaat in perfecte harmonie.

Vandaag zijn wij aangekomen in Cancun, Mexico. Wow, wat een contrast. Dit is Chersonissos x20. Hier blijven wij maximaal een dag. In Mexico zullen wij doorgaan richting een van de zeven wereldwonderen; Chitzen Itza, zullen wij mijn nichtje Lisa meeten in Tulum en via Belize vertrekken naar het noorden van Guatemala. Mayaruïnes; here we come, stay tuned!

Adios amigos, Lando & Lisa