Chili

Chili, a hitchhikers diary

Een totaal ander land, een nieuwe manier van reizen en dus ook een ander soort verslag dan wat jullie gewend zijn van ons. Chili behoort tot de duurdere landen van Zuid Amerika dus onze tamelijk luxe en verwende manier van reizen zoals door Peru en Bolivia kon niet langer door blijven gaan. We keken naar de landkaart en het duurde niet lang voordat wij een nieuw doel hadden bedacht: liftend naar Santiago!

Doel 1: San Pedro - Antofagasta
Ons avontuur in Chili begon in San Pedro de Atacama, een toeristisch plaatsje in een van de droogste woestijnen ter wereld. Deze omgeving kent wat populaire uitstapjes, maar die leken niet meer zo interessant na wat we in Bolivia al gezien hadden. We genoten van het relaxte plaatsje, hadden een gezellige avond en maakte ons klaar voor het liften de volgende ochtend. Met 5 liter water en een tas vol broodjes stonden we net buiten het dorp te wachten bij nog wat andere lifters. Zij gaven ons aan dat er al uren geen auto's langs waren gekomen en dat het stuk van San Pedro naar Calama het moeilijkste van heel Chili was. Lekker dan. Iets later reed er een bus langs die ons voor de helft van het geld naar Calama kon brengen mits we in het gangpad wilden staan. Daar konden we natuurlijk geen nee tegen zeggen. We lieten ons in Calama langs de snelweg richting Antofagasta afzetten. We kozen een mooie plek, de duimen gingen omhoog en na nog geen 2 minuten was het raak. Een chemist die werkzaam was bij de mijnen (Calama heeft de grootste kopermijnen ter wereld) stopte en kon ons een stukje verder brengen naar een plek buiten de stad. Vanuit hier zou het gemakkelijker zijn een goede hitch te scoren richting ons doel. Na nog geen half uur was het weer raak, een vrachtwagen stopte en kon ons naar Antofagasta brengen. We deelde de cabine met twee hilarische chauffeurs en een aantal dingen werden ons direct duidelijk. Chilenen praten vreselijk snel en de Chileense gastvrijheid is ongekend. Wij kregen namelijk niet alleen een lift naar Antofagasta, we werden onderweg ook flink verwend met speciaal voor ons gekochte gebakjes, drankjes en ijsjes. Hiernaast brachten de mannen ons tot voor de deur van het goedkoopste hostel in de stad en kregen we genoeg eten mee voor de gehele dag. Missie geslaagd.

Doel 2: Antofagasta - Chañaral
Antofagasta is een vrij grote en drukke havenstad, voor ons dus niets boeiends om hier langer dan nodig te blijven. Na een goede nacht slaap liepen we naar de malecon en zochten we naar een goede plek om een hitch te scoren. Geen succes. We zaten in het noordelijke deel van de stad en we moesten naar het zuiden, dus we besloten een stuk te lopen. Voor een rood stoplicht zagen we vanuit een TNT bestelbusje twee mannen een gebaar naar Lisa maken, mooi dachten we, die zijn van ons. Lisa vroeg op haar aller vriendelijkst of de heren ons naar de zuidelijke uitgang van de stad konden brengen, dat konden ze. Na nog geen 5 minuten langs de zuidelijke uitgang te hebben gestaan stopte er twee mannen van een autoschadebedrijf. Zij gaven aan ons te kunnen brengen naar een groot industrieterrein genaamd La Negra vanwaar het hitchen nog gemakkelijker zou zijn. Nou, perfect, goed plan. De mannen bleken gelijk te hebben. Na een kleine 20 minuten stopte er een vrachtwagen die ons direct naar Chañaral kon brengen. De hitch bleek comfortabel, we hadden met de chauffeur leuke gesprekken en we kregen zoveel taart als dat we op konden. Vlak voor het einde begon de chauffeur zich echter anders te gedragen. Hij begon Lisa herhaaldelijk complimentjes te geven en probeerde op een vreemde manier indruk op haar te maken (Shakira Shakira bla bla bla). Naja, zal het Zuid Amerikaanse machogedrag wel weer zijn. Wij hadden in ieder geval gratis transport. Missie geslaagd.

Doel 3: Chañaral - La Serena
Even wat over de Atacama woestijn; dit gebied is enorm groot, vreselijk droog, niet al te mooi en er valt niks te beleven. Zo ook het dorpje Chañaral. Na een nacht in het duurste verblijf tot nog toe te hebben geslapen liepen we 's ochtends weer naar de snelweg. Klaar voor een lange rit, want er stond bijna 600km op de planning. Na een mooie plek te hebben gevonden gingen de duimen omhoog en de eerste (!) vrachtwagen stopte. De chauffeur gaf aan dat hij ons ook nog eens helemaal naar La Serena kon brengen, perfect! De vrachtwagen bleek erg luxe en de chauffeur was een geweldige vent. We werden in het centrum van de stad afgezet en het duurde niet lang voordat ons tweede geluksmoment kwam. We liepen namelijk een oud vrouwtje tegen het lijf die toevallig wat kamers in haar achtertuin voor een prima prijs verhuurde, top. Niets van deze dag kon beter. Missie dik geslaagd.

Doel 4: La Serena - Santiago
Het laatste deel van ons doel om liftend naar Santiago te gaan bleek wederom gemakkelijk. Na een goed ontbijt liepen we naar de hoofdweg en al vrij snel stopte er een auto die ons naar de stad Coquimbo wilde brengen. Vanaf hier zouden we sneller een lift kunnen pakken en ja, dit bleek weer het geval. Na ongeveer 15 minuten troffen we een non-stop rokende chauffeur die ons direct naar Santiago kon brengen. 7 uur en 2 pakjes peuken later kwamen we aan in de hoofdstad van Chili. In totaal zijn we in 4 dagen maarliefst 1670km vooruit gekomen zonder ook maar een cent te betalen. We wisten dat liften in Chili vrij goed te doen was, maar dat het zo erg mee zou vallen hadden we nooit verwacht. Missie geslaagd.

Santiago
Mensen die ons tijdens de reis gevolgd hebben zullen weten dat wij niet echt fan zijn van grote steden. Santiago, de hoofdstad van Chili, is een uitzondering op die regel. De stad is groot, maar totaal niet hectisch zoals dat vaak is bij hoofdsteden. Er is orde, het is schoon en er hangt een relaxte vibe. Locals zien er over het algemeen gezond en goed uit en het is duidelijk dat er genoeg geld verdiend wordt. In Santiago liepen we mee met een 'free walking tour', wederom geldt dat wij normaal ook niet echt van tours houden, maar het feit dat het gratis was maakte het een stuk interessanter. De tour bleek erg goed te zijn en leerde ons veel over de geschiedenis en het huidige leven van de Chilenen. Later op de dag aten we een populair Chileens gerecht (patat, stukken steak, heel veel gebakken uien, gemolten kaas en scrambled eggs allemaal door elkaar, brute shit!) en dronken we wat terremoto's (wijn, likeur en ananasijs, heavy). Life in Santiago is pretty good.

Valparaiso
De laatste stop in Chili werd het culturele hart van het land: Valparaiso. In deze kleurrijke havenstad liepen we wederom mee met de free walking tour. Helaas was de tour vrij slecht en zat het weer nogal tegen om de stad echt goed te beleven. Groot verschil met Santiago is dat Valparaiso veel meer problemen kent dan de hoofdstad. Het is in een groot deel van de stad niet veilig en de stad kent hierdoor een veel minder goede sfeer. Valparaiso wordt door vele boven Santiago verkozen, maar die mening delen wij absoluut niet.

Liften
Liften in het algemeen is een prachtig principe dat erg lijkt op couchsurfen: iemand vraagt om iets en iemand anders biedt iets aan. Er komt geen geld bij te pas en precies dat is het gene wat het zo mooi maakt. We leven, helaas, in een samenleving waar alles om geld draait en je pas wat doet (voor een ander) als je er zelf iets mee op schiet. Beter nog, als je er geld mee kan verdienen. Een ander helpen door een lege stoel aan te bieden in ruil voor gezelschap is zoals de wereld meer zou moeten zijn. Het heeft iets heel positiefs en maakt beide partijen dankbaar. Waarschijnlijk zal iedereen die dit leest ooit een lifter hebben zien staan en waarschijnlijk heeft niemand van jullie er ooit een opgepikt. Dit is niet raar, want zo werkt onze cultuur in Nederland. 'Dat is gevaarlijk', 'stel nou dat' en 'wat nou als'... Wat nou als we wat minder zouden doemdenken en meer open zouden staan voor vreemden en vreemde dingen? Gewoon in het algemeen.. Zal het leven niet een stuk leuker worden?

Morgenochtend gaan we alweer door naar Argentinië. We gaven eerder aan het gas er op te hebben staan en dat staat het nog steeds. Na het succesverhaal in Chili willen we het liften weer oppakken, ditmaal zo snel mogelijk naar Buenos Aires om daar de boot te pakken naar Uruguay en dollars te pinnen. Hierover later meer.

Stay tuned,
Lando & Lisa